รูปเสียงกลิ่นรสสัมผัส

 ภาพคือภาพผ่านมาให้ตาเห็น

แสดงเป็นนิยามสื่อความหมาย

บอกแง่งามความดีตัวหรือชั่วร้าย

จำหลักลายให้เห็นความเป็นไป

เสียงเป็นเสียงจากวาจามาสู่โสต

เอื้อประโยชน์หากความจริงตามไข

ถ้าความเพี้ยนเปลี่ยนค่าสาระใด

เสียงก็ไม่ควรฟังความตามถ้อยคำ

กลิ่นทั้งหลายที่โชยมาสบนาสิก

ระรื่นริกหากกลิ่นหอมย่อมชื่นฉ่ำ

หากกลิ่นไม่พึงประสงค์บ่งบอกนำ

กลิ่นจะทำให้คนหน่ายห่างหายพ้น

รสสารพัดสัมผัสลิ้นยินดีรส

เมื่อปรากฏอร่อยดีย่อมมีผล

ทั้งถูกปากและถูกใจในผู้คน

แต่รสปนแปลกรสก็หมดดี

ในบางทีก็ดีงามยามสัมผัส

เหมือนผูกมัดกายใจในทุกที่

ให้หลงปลื้มลืมไปว่าปัญญามี

ความจริงชี้ย้อนในใจกายตา

ทั้งสัมผัสรสกลิ่นยินเสียงภาพ

ถ้าเพียงทราบว่าเป็นเช่นนั้นหนา

หลายสิ่งอาจดีงามตามเวลา

แต่คุณค่าด้อยหรือดีที่เนื้อใน

เก่าใหม่ล้วนสมมุติ

 จะเก่าหรือจะใหม่ในสมมุติ

มิใช่จุดที่จักชีพหักเห

ทุกสิ่งยังอยู่ยืนเป็นพื้นเพ

ทั้งวันเวลาก็เป็นเช่นเดิมเดิม

จะเริ่มต้นหรือวางละราคะจริต

ปรุงกายจิตก็ไม่ต้องฉลองเฉลิม

เมื่อรู้มีส่วนพร่องก็ต้องเติม

ทุกอย่างเริ่มไม่ต้องขอรอต้นปี