พรปีใหม่

พรปีใหม่

ปีใหม่ตาม ค่านิยม สิ่งสมมุติ
ว่าสิ้นสุด ปีเก่า เข้าปีใหม่
ทั้งทั้งที่ ทุกวัน มันเป็นไป
โดยที่ไม่ ต่างกัน วันผ่านมา

จะให้พร ก็ไม่มี พรดีเลิศ
ที่ประเสริฐ เหมือนใจ ใครปรารถนา
จึงบอกพร มาให้ ใช้ปัญญา
พิจารณา รับพรใน หัวใจตน

ปีใหม่

ปีใหม่

ทุกปีใหม่บอกเวลาบอกอายุ
บอกล่วงลุเลยวันถึงขั้นไหน
บอกแง่งามความคิดและจิตใจ
บอกเนื้อในตัวตนของคนเรา

เวลาสอนสร้างวิถีให้ชีวิต
เติมความคิดติดปัญญาพาพ้นเขลา
เห็นถูกผิดดีชั่วไหนมัวเมา
แล้วเลือกเอาเป็นวิถีชีวิตตน

แบกก็หนัก วางก็เบา

แบกก็หนัก วางก็เบา

รู้ว่าแบก ก็หนัก ยังจักแบก
จึงไม่แปลก ที่คน บ่นว่าหนัก
รู้ว่าวาง ว่างเปล่า ก็เบานัก
แต่ก็มัก ไม่วาง ให้ว่างกัน

ยังมีห่วง ปวงภาระ ละไม่ได้
ยังยึดใน 'เกียรติ' 'กาม' 'กิน'ตามฝัน
รูปรสกลิ่น เสียงผัสสะ มากอนันต์
ยังหลงมัน แล้วจะวาง ได้อย่างไร

ใหญ่รอย หรอยชื่อ(สำนวนใต้)

ใหญ่รอย หรอยชื่อ(สำนวนใต้)

คนเคยใหญ่ในหน้าที่มีอำนาจ
มีบทบาทมากล้นคนเกรงขาม
ทั้งเลื่องลือชื่อกระฉ่อนขจรนาม
บ่งบอกความยิ่งใหญ่ในวันวาน

หมดอำนาจหมดหน้าที่อาจมีชื่อ
ที่เคยลือก็เริ่มลดหมดคำขาน
ใหญ่แต่รอยหรอยแต่คำเหมือนตำนาน
ให้สะท้านสะท้อนใจใหญ่เพียงรอย

เป็นนักเลงคีย์บอร์ดบ้าง

เป็นนักเลงคีย์บอร์ดบ้าง

ก็มีบ้าง อย่างนี้ เหมือนที่เห็น
แค่ใช้เป็น เครื่องมือ การสื่อสาร
อ่านและเขียน ถ้อยความ ยามต้องการ
รวมทั้งกลอน หวานหวาน ไว้อ่านเอง

แต่มีแอพฯ ออนไลน์ ให้ใช้อยู่
ลองใช้ดู ก็เข้าท่า พาแจ๋วเจ๋ง
ได้สื่อสาร สังสรรค์ กันครื้นเครง
เป็นนักเลง คีย์บอร์ดบ้าง บางเวลา

การคิดและการใช้ชีวิต

การคิดและการใช้ชีวิต

เมื่อมีความต่างกันในขั้นคิด
ก็ย่อมผิดแผกกันขั้นเหตุผล
เมื่อจิตที่บอบบางบอกต่างคน
ต่างตัวตนต่างจริตต่างคิดไป

จึงธรรมดาที่ดำรงคงชีพต่าง
มีแนวทางในหนที่ตนใฝ่
ใช้ชีวิตไม่ต้องเหมือนของใคร
เมื่อตราบใดไม่เป็นดังพิษสังคม

หาหมอ

หาหมอ

เมื่อมีเสื่อม ก็ย่อม ต้องซ่อมบ้าง
ทุกส่วนต่าง ใช้งาน มานานเหลือ
ต้องหาหมอ หายา มาจุนเจือ
ได้ยืดเยื้อ ยั้งหน่วง ถ่วงเวลา

มิใช่ภัย ร้ายแรง แห่งสังขาร
เมื่อหย่อนยาน เสื่อมถอย คอยรักษา
ทุกอย่างเคลื่อน ตามวัย ใกล้ชรา
เป็นธรรมดา เช่นนี้ แหละชีวิต

เย็นลมเย็นใจ

เย็นลมเย็นใจ

ในยามเย็นเย็นลมที่พรมผ่าน
ไม่สะท้านแต่สะท้อนความอ่อนไหว
ไม่ถึงหนาวแต่ก็เก็บไว้เหน็บใน
ให้หัวใจยะเยือกเย็นดังเช่นลม

ใจที่เย็นไม่กังวลทนร้อนหนาว
ทุกเรื่องราวรับไว้ได้เหมาะสม
ด้วยสติตริตรองไม่หมองตรม
รื่นอารมณ์ไร้ปัญหาทุกสถานการณ์

การเดินทาง

การเดินทาง
ช่วงขับรถ เติมน้ำมัน สองพันกว่า
ลานสกา บางกอก ออกจะเหนื่อย
บางช่วงเร็ว บางช่วงช้า ยิ่งกว่าเลื้อย
ไปเรื่อยเรื่อย กว่าจะถึง ก็หนึ่งวัน
ในตอนนี้ เดินทางผ่าน กลีบม่านเมฆ
เดินทางเฉก ว่ายฟ้า มาเหมือนฝัน
ใช้เวลา ชั่วโมงหนึ่ง ก็ถึงพลัน
จ่ายเพียงพัน ถูกกว่ากับ ขับรถเอง

ด้วยความปรารถนาดี

ด้วยความปรารถนาดี

ให้มีความสุขสบายทั้งกายจิต
ให้ความคิดปรากฏแต่สดใส
ให้ความทุกข์ที่มีบ้างจางหายไป
ให้หัวใจมีแต่สุขในทุกวัน

ให้รุ่งเรืองเจริญไวในหน้าที่
ให้พบแต่สิ่งดีที่เฉิดฉัน
ให้ความรักยืนยงมั่นคงครัน
ให้ทุกวันเป็นวันดีของชีวิต

หมายเหตุ : มีสัมผัสซ้ำ วัน กับ วัน นะครับ แต่ไม่อยากเลี่ยงไปใช้คำอื่นเพื่อรักษาความครับ

คู่ขนาน

คู่ขนาน

สิ่งเป็นคู่ แต่อยู่เช่น เส้นขนาน
ใกล้ไกลปาน เหมือนชิด สนิทมั่น
แม้เป็นไป ในทิศทาง อย่างเดียวกัน
แต่ไร้วัน บรรจบ ให้พบเจอ

หลายหลายอย่าง อาจเห็น ว่าเป็นคู่
แต่ต่างอยู่ ขนานกัน เช่นนั้นเสมอ
คนไร้คู่ จึงมิควร ครวญพร่ำเพ้อ
กลัวจะเผลอ คู่ขนาน ให้พานพบ

เป็นเพียงคนสนใจในวงวรรณ

เป็นเพียงคนสนใจในวงวรรณ

ใช่กวีที่ฉลาดและปราชญ์เปรื่อง
ที่เก่งเรื่องกลกานท์งานสร้างสรรค์
เพียงเป็นคนสนใจในวงวรรณ
หฤหรรษ์รสถ้อยคำร้อยเรียง

ในยามที่มีอารมณ์บ่มความคิด
ก็ลิขิตคำกรองทดลองเสียง
เมื่ออ่านแล้วพอใจในสำเนียง
ก็แค่เพียงบันทึกไว้ให้อ่านกัน

หมายเหตุ : ปราชญ์เปรื่องในวรรคแรก ตั้งใจใช้คำ"ปราชญ์" และ"เปรื่อง"  คนละคำกับ"ปราดเปรื่อง" บันทึกไว้เผื่อมีคนทักท้วงว่าเขียนผิด

การทำบุญคือการสลายกิเลส

การทำบุญคือการสลายกิเลส

การทำบุญ ก็เพื่อหมาย สลายกิเลส
ถ้าเพื่อเหตุ ผลของ สนองตัณหา
หรือทำเพื่อ ก่อเกิด เชิดหน้าตา
หรือหวังว่า โชคลาภดล จากผลบุญ

เป็นทำบุญ ด้วยใจ ไม่บริสุทธิ์
ห่างไกลจุด บุญกุศล จะดลหนุน
เหมือนทำบุญ แต่หลง เป็นลงทุน
บังเกิดคุณ แห่งบุญบ้าง ก็บางเบา

หาความสุข

หาความสุข
หลายหลายคน ต่างเร่งคว้า รีบหาสุข
บ้างล้มลุก เพราะแย่ง เพราะแข่งขัน
มุ่งหาให้ ได้มา มากกว่ากัน
เพราะสุขนั้น เขานับ ได้ทรัพย์มา

สนองอยาก มากมาย มีหลายอยาก
ก็ย่อมยาก หยุดแย่ง แข่งกันหา
อำนาจโลภ บังสนิท มาปิดตา
จนลืมว่า สุขนั้น เป็นฉันใด

ชีวิตอิสระ

ชีวิตอิสระ

ในวันที่ ชีวิต เป็นอิสระ
เมื่อได้ละ ลดห่วง ปวงตัณหา
เลิกหลงใน ชีวิต ติดอัตตา
หยุดไขว่คว้า ปล่อยวาง ให้ว่างลง

ลดความอยาก คือบ่วง ห่วงโซ่มัด
เมื่อสลัด ห่วงออกได้ ก็หายหลง
ไม่ติดบ่วง ห่วงร้อย ปล่อยปลดปลง
หมดพะวง ก็ชีวิต อิสระดี

ตาบอดสวย(ไม่บอดสี)

ตาบอดสวย(ไม่บอดสี)

เครื่องสำอางอย่างดีแต้มสีหน้า
ใส่เสื้อผ้าอาภรณ์ซ่อนเนื้อหนัง
ที่เหี่ยวย่นปิดซ่อนอาภรณ์บัง
ก็เพื่อหวังให้สวยรวยคนชม

เมื่อมองลึกไปกว่าอาภรณ์ปิด
เห็นหนังติดเนื้อฉ่ำเลือดน้ำผสม
เป็นเพียงธาตุดินน้ำและไฟลม
ที่กลืนกลมก่อกันเท่านั้นเอง

วันใหม่

วันใหม่

เมื่ออาทิตย์ทอแสงแซงขอบฟ้า
บอกเวลาเริ่มวันอันสดใส
ให้ทุกคนสุขสบายทั้งกายใจ
ตลอดไปทุกวันนิรันดร์กาล

เพียบพร้อมด้วยปัญญาสมาธิ
ทุกดำริที่คิดเห็นเป็นแก่นสาร
รู้ในสิ่งเป็นจริงแท้แน่นอนนาน
และชื่นบานในสิ่งเป็นจริงนั้น

หมายเหตุ : ภาพประกอบต้นฉบับนำมาจากอินเตอร์เน็ต ขอบคุณเจ้าของภาพครับ

ไม่มีดอกฟ้า

ไม่มีดอกฟ้า

ชะเง้อดูดอกฟ้าบุหงาสวรรค์
เพื่อเลือกสรรดอกที่มีความหมาย
ไว้ประดับร้อยเรียงเคียงข้างกาย
รอจนสายบ่ายเย็นไม่เห็นมี

หรือดอกฟ้าหลงทางอยู่กลางฟ้า
ไม่โน้มมามองดินกลัวสิ้นศรี
ปล่อยให้คนรอคอยน้อยใจทวี
จึงควรที่เลิกปองของไกลเกิน

เบ็ดเตล็ด : กินกับกิน

เบ็ดเตล็ด : กินกับกิน (แต่ละเรื่องอิสระต่อกัน ไม่ได้ร้อยกลอนครับ)

1. ข้าวต้มกระดูกหมู (ที่ปรุงเอง)

คือข้าวต้มกระดูกหมูครูชาญกิจ
ปรุงน้อยนิดอร่อยดีพอมีเหลือ
รับรองรสอร่อยจัดกว่าพลัดเรือ
หนึ่งมื้อเมื่อเช้านี้อิ่มดีครับ

2. น้ำส้มคั้น (ที่คั้นเอง)

เพียงแค่คั้นไม่ต้องเค้นก็เป็นน้ำ

ไม่เย็นฉ่ำแต่ก็สดรสอมหวาน

จะเชิญชวนเพื่อนพ้องมาลองทาน

แต่ลุงชาญได้ซดจนหมดแล้ว

3. กาแฟกับข้าวหลาม (ตอนกลับจากเดินออกกำลังกาย)

มีกาแฟกับข้าวหลามในยามเช้า

ก็พอเข้ากันได้ดีที่อาศรม

คนตัวดำเติมดำดำเพิ่มขำคม

ก็ยังดีกว่ากินลมดมหน้าจอ