ฟ้าหมอง

บ่ายนี้มอง ท้องฟ้า ทำท่าขรึม
มืดมัวครึ้ม เมฆฟ่อง บอกหมองหม่น
เหมือนวิโยค โศกเศร้า ร้าวกมล
น้ำตาหล่น พรมพร่าง พร้อมครางครวญ

เมื่อฟ้าหมอง ร้องไห้ เป็นสายน้ำ
เสียงครวญคร่ำ ครืนครืน สะอื้นหวล
ร้องไห้เถิด ร้องให้พอ ขอเชิญชวน
ยังมีมวล ไม้คอยรับ ซับน้ำตา

ดอกแก้ว

ระรวยริน กลิ่นกรุ่น ละมุนหอม
โรยกลิ่นย้อม ไอดิน ในถิ่นที่
ให้อบอวล ชวนชื่น รื่นฤดี
กับดอกสี ขาวนวล ชวนให้ชม

ไม่ได้สวย แต่รูป ชวนลูบไล้
สวยหอมได้ สะอาดตา ค่าสวยสม
เปรียบอยู่ท่าม คนดีพร้อม ย่อมรื่นรมย์
ได้กลืนกลม กับความ ดีงามนั้น

มีความสุขได้ทุกที่

มีความสุข ทุกที่ เท่ามีได้
เมื่ออยู่ใน ความจริง ละสิ่งฝัน
ก็ไม่ต้อง สนองอยาก ให้มากครัน
ทุกสิ่งนั้น เพียงมีบ้าง อย่างที่ควร

ไม่ต้องยุ่ง ปรุงแต่ง แข่งกับเพื่อน
ไม่ต้องเหมือน ใครใคร ในทุกส่วน
ไม่หลงเหยื่อ ที่รุมเร้า คอยเย้ายวน
ทุกสิ่งล้วน เป็นอยู่ อย่างรู้พอ

ตีนกา

ริ้วรอยเหมือน ตีนกา มาแต่ไหน
ที่วางไว้ ตกหล่น บนหน้าสวย
ฝากริ้วรอย ร้าวร้าย ให้งงงวย
ไยไม่ช่วย ให้ดูดี กว่าที่ควร

หรือเพราะความ เหี่ยวย่น บนใบหน้า
จึงตีนแร้ง ตีนกา เข้ามาป่วน
เพราะเลยวัน เลยวัยที่ มีน้ำนวล
ไม่อาจสวน "ภัยชรา" ที่มาเยือน

กำลังใจ

หอบเอารัก หนักอึ้ง มาถึงนี่
เพื่อมอบให้ เพื่อนคนดี ที่เห็นเห็น
บรรเทาร้อน ผ่อนสู่ ความอยู่เย็น
หวังให้เป็น สุขกายใจ ในทุกวัน

ที่เหน็ดเหนื่อย ทดท้อ ขอให้สู้
ยืนหยัดอยู่ อย่างเข้มแข็ง เต็มแรงฝัน
ใช้ปัญญา นำส่องทาง ข้างหน้านั้น
ให้ฝ่าฟัน ถึงจุดหมาย อย่าได้ท้อ.

บันทึกผลจากภัยแล้ง2559

เมื่อน้ำมี ไม่พอ ต้องรอฝน
หลายหลายต้น ทนแล้ง จนแห้งเหี่ยว
แม้ต้นโต แต่ต้องตาย จากปลายเรียว
จากต้นเดียว ก็ขยาย ตายร่วมกัน

การเกิดดับ ของคน หรือต้นไม้
ก็เป็นไป ตามเหตุที่ มีแปรผัน
เมื่อปัจจัย ภัยโหม มาโรมรัน
ก็ถึงวัน ถึงเวลา.. อย่าห้ามเลย

คิดวางบ้าง

ยังต้องคิด วินิจฉัย ในหลายเรื่อง
แม้สิ้นเปลือง เวลาที่ ยังมีให้
ไม่หลงตาม จังหวะ กระแสใด
ครองจิตใจ ครองตน ทุกหนทาง

หลากหลายเหยื่อ ที่คอย มาอ่อยล่อ
ให้เกิดก่อ ความอยาก ยากหนีห่าง
หากไม่คิด ปล่อยปละ ยอมละวาง
ก็อยู่อย่าง อยากเหยื่อ ทุกเมื่อเลย

เห็นแต่ไม่เห็น

อาจจะยิ้ม ระรื่น หรือฝืนยิ้ม
อาจจะอิ่ม หรืออด งดอาหาร
อาจจะชื่น หรือหม่น แต่ทนทาน
อาจเบิกบาน หรือหดหู่ อยู่ภายใน

เห็นเพียง"นอก" แต่"ใน" เห็นไม่หมด
เพราะปรากฎ แต่ส่วนที่ ดูดีได้
หากเห็นงาม ถึงจริต ถึงจิตใจ
ทุกเป็นไป ก็จะเห็น ความเป็นจริง

หมายเหตุ : ใช้รูปตนเองเป็นนายแบบ ละเมิดลิขสิทธิ์ลูกครับ

คิดจากธรรมชาติ

มองต้นไม้ (บางต้น)

ยังยืนต้น ทนแล้ง ดินแห้งผาก
ชูดอกฝาก ไอร้อน ไม่อ่อนไหว
ถึงร้อนแรง แล้งนาน จะปานใด
ก็ย่อมไม่ ระทดท้อ พอสู้ทน

เมื่อปรับตัว ได้ตาม ธรรมชาติ
ก็สามารถ ยืนหยัด แม้ขัดสน
ถ้าไม้นี้ เปรียบเป็น ดังเช่นคน
ก็ครองตน เป็นสุข ทุกสถานการณ์