วันอาทิตย์ที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2560

ถ่ายภาพ เก็บภาพ

ชอบถ่ายภาพเก็บภาพที่ซาบซึ้ง
ณ วันซึ่งยังชีพอยู่ต่างรู้เห็น
กับเพื่อนญาติครอบครัวตัวเป็นเป็น
ตอนอยู่เย็นเป็นสุขไม่ทุกข์ใด

ไม่ชอบถ่ายภาพบ้างบางโอกาส
ที่มีถาดดอกไม้จันทน์อันอ่อนไหว
กับคนหนึ่งซึ่งร่างกายไม่หายใจ
นอนอยู่ในหีบสงบแล้วภพนี้

วันศุกร์ที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2560

คิดจากกระเช้าลอยฟ้า

นั่งกระเช้า เหินลอย ค่อยค่อยเคลื่อน
ขยับเขยื้อน ทะยานสู่ ยอดภูผา
ใจจะหวิว ปลิวคว้าง กลางม่านฟ้า
แต่ทว่า ใจยังอยู่ คู่กับกาย

เพราะจะลอง ของสูง แบบจูงลาก
ไม่ลำบาก ยากเย็น เห็นจุดหมาย
ถ้าเพียงคิด แต่ไม่กล้า ทำท้าทาย
จะถึงปลาย ทางที่ฝัน ได้ฉันใด

หลายอย่างที่ เกินกำลัง อย่านั่งท้อ
ต้องสืบต่อ สานฝัน อย่าหวั่นไหว
หาเครื่องมือ เป็นตัวช่วย สู้ด้วยใจ
สูงหรือไกล ก็ไปถึง ซึ่งปลายทาง

วันพุธที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2560

ลอดแว่น

ถึงมีแว่น แต่ยังต้อง มองลอดแว่น
ก้มเงยแหงน จนกว่า ตารู้เห็น
กวาดสายตา มองไป อย่างใจเย็น
หาสิ่งเป็น ไปตาม ความจริงแท้

เพราะเห็นสิ่ง ทั้งหลาย เพียงภายนอก
ตาโดนหลอก เห็นดีงาม ตามกระแส
ส่วนเนื้อใน แท้จริงนั้น อาจผันแปร
อาจย่ำแย่ หรือดีกว่า ที่ตามอง

วันจันทร์ที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2560

เอียง ลำเอียง

เมื่อหัวใจ เอียงข้าง ไปทางหนึ่ง
ความคิดจึง เห็นงาม ตามใจเห็น
วจีพลอย ปล่อยคำ นำประเด็น
พฤติกรรม ก็จึงเป็น เช่นวาจา

ถ้ารู้คิด รู้มอง อย่างถ่องแท้
ถึงใจแปร เปลี่ยนไป ใช่ปัญหา
เอียงไปที่ ดีสวย ด้วยปัญญา
ย่อมดีกว่า ปล่อยให้ใจ ไม่ลำเอียง