มองเมืองมองคน

 ทั้งสองตาคอยส่องที่มองเห็น

เก็บภาพเป็นที่ระลึกไว้นึกถึง

เพราะอาจมีบางภาพที่ซาบซึ้ง

เมื่อครั้งหนึ่งเคยผ่านบ้านเมืองนี้

สงบเงียบงามเรียบร้อยไม่ด้อยค่า

สะอาดตาพาสุขกายหลายถิ่นที่

สื่อเอกลักษณ์ของเมืองรุ่งเรืองทวี

และบ่งชี้ระเบียบวินัยแห่งใจคน

ท้องฟ้า ทะเล และ..

 คอยรอฟ้าเมฆลมมาห่มคลื่น

ตะวันยื่นแสงฉาบทาบทอผิว

ละลอกคลื่นระยิบกะพริบพริ้ว

ใจเจียนปลิวหายวับไปกับลม

ได้อาศัยสะพานเป็นด่านกั้น

เพื่อก่อฝันยามผ่านผสานผสม

ทั้งทะเลเมฆลมฟ้าน่าชื่นชม

เห็นกลืนกลมชวนสนุกทุกมุมมอง

เป็นไอน้ำและไอดินในถิ่นที่

อากาศดีมีแง่งามทุกยามส่อง

เด่นสะพานเลียบเมืองดูเรืองรอง

ชวนให้ตรองคิดฝันสวรรค์ทะเล

#สะพานชลมารควิถี

ความพอดี ที่พอดี

 

ถ้าเติมความพอดีให้ชีวิต

สนองจิตจริตดีที่สรรหา

ไม่ประวิงสิ่งเสียไปไหนได้มา

มองคุณค่าแก่สิ่งที่ยังมีคุณ

มีไม่มากเกินไปและไม่ขาด

ไม่ต้องคาดหวังเผื่อใครเกื้อหนุน

ไม่กินแรงไม่ออมแรงหรือแย่งตุน

ทุกคนจุนใจเจือต่างเอื้อกัน

เติมพอดีที่งามอร่ามร่วม

สังคมรวมมีการสมานฉันท์

ส่งเสริมดีที่ร้ายก็คลายพลัน

ร่วมแบ่งปันสุขทวีที่ถาวร

เวลา

 จะยื้อยุดหยุดเวลาว่าอย่าผ่าน

พักนานนานอยู่กับที่จะดีเหลือ

ตัดอดีตอนาคตให้หมดเชื้อ

ให้คงเหลือปัจจุบันเช่นวันนี้

แต่บางคนบนทางระหว่างฝัน

รอถึงวันอันพ้นทุกข์ได้สุขขี

อยากเร่งวันเวลาอย่าช้าที

เร่งเร็วรี่สู่วันใหม่อย่าได้ช้า

สำหรับผู้ติดในสุขสนุกสนาน

นานไม่นานอย่างไรก็ไม่ว่า

เพียงไม่ทุกข์สนุกใดขอให้มา

วันเวลาผ่านอย่างไรไม่กังวล

จะยื้อยุดหยุดเวลาหาได้ไม่

อดีตไปปัจจุบันมาอย่าสับสน

เวลาเอื้อให้เท่าทันกันทุกคน

แต่เกิดผลจากเวลาค่าต่างกัน

เล่น เล่นๆ

 

แก่ไม่แก่ก็ปรับใจให้ทันยุค

สุขไม่สุขก็กดรูดพิสูจน์สมอง

ทั้งแต่งรูปเรียงคำเป็นทำนอง

บางทีต้องแปลความตามเนื้องาน

บางทีดูเหมือนเล่นเห็นเห็นอยู่

แท้เพ่งดูหน้าจอไปผ่านไม่ผ่าน

บ้างปล่อยใจรวยรินจินตนาการ

ให้เบ่งบานที่ลานใจใครบางคน

มีเครื่องมือซื้อใส่ไว้ในเครื่อง

ก็ไม่เปลืองเมื่อใช้แล้วได้ผล

จะคิดเขียนทำอะไรตามใจตน

ได้ทุกหนทุกแห่งที่มีความคิด

สายสงบ

 เป็นตัวตนคนธรรมดามามือเปล่า

เพียงหอบเอาบุญกรรมนำมาด้วย

มีปัจจัยในทางธรรมเอื้ออำนวย

เสริมส่งช่วยส่องทางสว่างมา

สงบเงียบเรียบง่ายเป็นสายสงบ

ไม่เจนจบโลกชีวิตหลากปริศนา

ด้วยครรลองครองตนคนธรรมดา

ไม่ปรารถนาดังเด่นดีที่เหนือใคร

อดีต-ปัจจุบัน

 

ทุกทุกที่มีเรื่องราวให้กล่าวถึง

เป็นเรื่องซึ่งดีงามมีความหมาย

และเรื่องที่โรมรันฝ่าอันตราย

มีทำลายมีสร้างสรรค์สืบกันมา

เป็นประวัติที่สะท้อนย้อนผ่านยุค

อาจจะปลุกวิญญาณผู้หาญกล้า

และอาจเป็นแนวทางเอื้อเพื่อพัฒนา

เพื่อรักษาสิ่งที่รักอย่างสมัครใจ

ทุกอย่างเป็นปัจจัยให้ได้เรียนรู้

ที่เป็นอยู่มีรกรากมาจากไหน

ปัจจุบันจะสรรค์สร้างกันอย่างไร

ถ้าอดีตไม่มีใครสร้างอย่างที่เป็น

ระวังคนหลอกคน

 คนจะดีที่พฤติกรรมเหนือคำพูด

ซึ่งพิสูจน์ด้อยดีงามทรามถ่อยเถื่อน

หรือแสร้งดีแต่ถ้อยคำพร่ำเลอะเลือน

ทำตนหมือนเป็นตามบทกำหนดมา

เวลาอ่านหรือฟังความตามสื่อเสนอ

ไม่ควรเผลอเห็นดีงามตามเนื้อหา

ควรตรวจสอบให้เป็นเห็นเจตนา

ประเมินค่าเรื่องราวข่าวสารนั้น

อย่าปล่อยใจให้เห็นงามตามสิ่งล่อ

ฉลาดพอไม่ตามใจเรื่องในฝัน

รู้จักแยกไหนดีชั่วพ้นพัวพัน

รู้ป้องกันคนหลอกคนให้พ้นทาง

ชมนม(ชีส)

 ใช้เพียงตามองไม่รู้ดูไม่เห็น

ว่ามันเป็นอย่างไรทำใจฉงน

คือของแท้หรือนี่มีปลอมปน

แท้คือผลพัฒนามาจากนม

ฝ

จึงไม่ได้มาชมนมขาวขาว

ชมเรื่องราวชีสที่มีปั่นบ่ม

แปรรูปเสร็จมีขายให้และชม

ได้แต่ดมไอหอมหอม..ไม่พร้อมชิม

มองตน ปรับตัว

 

ถ้ามองตนให้เหมือนมองส่องคนอื่น

ไม่ต้องฝืนกรอบการคิดเป็นปริศนา

ให้มองตนเห็นตัวตนคือคนธรรมดา

ไม่เหนือกว่าหรือต่ำต้อยด้อยกว่าใคร

ด้วยดวงตาและหัวใจไม่เอียงข้าง

รู้ทุกอย่างตนได้เห็นเป็นแบบไหน

ได้มองชัดว่าตนเป็นเช่นอย่างไร

มีส่วนไหนเด่นหรือด้อยมากน้อยนัก

ได้หยุดมองความเป็นไปในชีวิต

ทั้งความคิดจิตใจนิสัยหลัก

ปรับชีวิตให้เป็นไปตามใจรัก

อย่างรู้จักตนเองดีที่เป็นจริง

ไปศาล

 

พิจารณาตัวตนจนเป็นนิจ

รู้ถูกผิดรู้ดีงามทุกความหมาย

ดำรงอยู่สงบสง่าอย่างท้าทาย

สุขสบายสไตล์ตนเองไม่เกรงใคร

ไม่มีความขัดแย้งพลิกแพลงถ้อย

ไร้ร่องรอยความผิดคิดการไฉน

ไม่ต้องสืบหาความจริงสิ่งเป็นไป

ก็เพราะใจตนรู้เห็นประเด็นความ

มาศาลโลกกลัวใครไปยื่นฟ้อง

ทุกคำร้องต้องตกไปไม่ต้องถาม

ไม่มีโจทก์และจำเลยให้เอ่ยนาม

ให้ชมตามสบายใจ..ไกด์บรรยาย

การให้พร

 

ถ้าเรามีความสุขที่เป็นสุขแท้

มีจิตใจที่บริสุทธิ์ สะอาด แท้ๆ

ก็สามารถที่จะอำนวยพรอันเหมาะสมแก่ผู้อื่นได้

หากเรายังไม่มีความสุขที่เป็นสุขแท้

จิตใจยังเปี่ยมไปด้วยกิเลส ตัณหา ขุ่นมัว

จะให้ในสิ่งที่ตนไม่มีแก่ผู้อื่นได้อย่างไร 

สีประจำวัน

 สีประจำวัน เป็นเรื่องสมมุติ โดยได้รับอิทธิพลมาจากตำนานฮินดู และกฎเกณฑ์ของตำราโหราศาสตร์ที่ได้กำหนดสีประจำแต่ละวัน ในทางพุทธศาสนาไม่ได้กล่าวถึงเรื่องนี้ไว้

การกล่าวทักทายกันในโลกโซเชียล มีการใช้สีประจำวันเป็นสัญญลักษณ์สื่อถึงกัน ส่วนที่ไม่ได้ใช้สีที่สมมุติขึ้นตามวันก็ใช้ได้ไม่ผิดเงื่อนไขในการสื่อสารแต่อย่างใด

สะพาน

 ถ้าสะพานทอดยาวถึงราวฟ้า

คงไม่กล้าเดินไปไกลถึงนั่น

ถ้าสะพานทอดให้เชื่อมใจกัน

ก็คงมั่นหมายใจไปปลายทาง

เอาสะพานเมตตาทอดมาด้วย

จะได้ช่วยเชื่อมใจคนไกลห่าง

สัมพันธภาพที่เหมือนจะเลือนราง

ก็ไม่ร้างคนห่วงหาเอื้ออาทร

เรือ

 

ไม่มีเรือรั่วน้ำให้ข้ามขี่

มีแต่เรือดีดีให้ขี่ข้าม*

เรือเล็กเล็กอย่างนี้ก็ดีงาม

เพียงใช้ข้ามนทีที่ต้องการ

ให้ชีวิตที่เป็นอยู่รู้เลือกฝั่ง

สร้างพลังกันภัยในทุกสถาน

โดยอาศัย"เรือธรรม"นำเหนือมาร

ล่องลอยผ่าน"ทุกขภัย"โดยนัย"เรือ"

*แปลงมาจากสำนวนมุขปาฐะภาคใต้ ที่ว่า "เรือดีดีไม่ขี่ไม่ข้าม เอาเรือรั่วน้ำมาข้ามมาขี่"

การเดินทาง

 

จะเดินทางอีกกี่ครั้งยังไม่รู้

ไปเที่ยวดูเช่นอย่างนี้อีกกี่หน

กายใจทนได้อย่างนี้อีกกี่ทน

รู้ตัวตนเช่นอย่างนี้อีกกี่นาน

ธรรมชาติพาวัยไปเรื่อยเรื่อย

กับแรงเฉื่อยแห่งพลังของสังขาร

มีทั้งตึงและค่อนจะหย่อนยาน

ส่อภูมิต้านเริ่มถอยค่อยโรยแรง

เมื่ออยากเที่ยวเทียวไปในบางที่

เพราะยังมีใจฮึกเหิมเพิ่มพลังแฝง

ทำตัวตนให้ยืนหยัดทะมัดทะแมง

ที่กล้าแกร่งที่หัวใจ..ยังไม่ชรา

สื่อคำ สื่อความ สื่อคน

 

ถ้าสรรคำที่สุนทรก่อนสื่อสาร

เพื่อส่งผ่านสิ่งดีดีที่สร้างเสริม

โดยเรียบเรียงร้อยคำนำแต่งเติม

เพื่อพูนเพิ่มกำลังใจมอบให้กัน

ทุกถ้อยคำที่งดงามคือความคิด

สื่อจากมิตรที่ดีเลิศงามเฉิดฉัน

ต่างนำสิ่งที่มีค่ามาแบ่งปัน

คือสัมพันธ์ปิยมิตรที่จิตเจริญ

ระวังขยะออนไลน์

 หลายคนที่ใจกล้าหน้าซื่อซื่อ

โชว์ฝีมือคัดลอกไม่บอกแหล่ง

แล้วโพสต์ต่อในเฟซไลน์น่าอายแรง

ดังสำแดงสมองล้าปัญญาลด

ไม่คิดค้นแต่คิดคว้าเอามาแปะ

ไม่แยกแยะอะไรโพสต์ไปหมด

เพื่อนส่งมารับส่งต่อไม่ท้อทด

แค่ปรากฏว่าถูกใจโพสต์ไปเลย

เหมือนดูถูกคนอ่านสื่อสารลอก

ลากความบอกเพื่อนผู้อยู่เฉยเฉย

เอาเรื่องปลอมใส่สมองคนร้องเว้ย

ไม่งอกเงยสร้างสรรค์เรื่องปัญญา

ทำใจ

 เติมเต็มความงามและดีให้ชีวิต

ปรับปรุงจิตที่อ่อนล้าให้กล้าหาญ

ได้เข้าถึงแก่นธรรมนำวิญญาณ

เป็นปราการคุ้มครองกันผองภัย

ท่ามกลางสิ่งขาวดำคละคล้ำเละ

สร้างฟอนเฟะและหดหู่สู่สมัย

ยกสิ่งร้ายให้เหมือนดีมีความนัย

โดยปัจจัยไม่เอื้อตามสิ่งทรามนั้น

เมื่อจิตใจมั่นคงไม่หลงเล่ห์

รู้พื้นเพแห่งพื้นฐานการแปรผัน

เห็นสิ่งดีกับสิ่งด้อยคอยแข่งกัน

ก็ถึงวันเห็นธรรมะชำนะอธรรม

ออกตัว

 ไม่ได้เขียนทุกเรื่องที่มีความคิด

ไม่ปล่อยจิตติดเรื่องเนื่องจากเห็น

ไม่ทำตนอวดปัญญามากกว่าเป็น

ไม่เคี่ยวเข็ญให้คนสนใจความ

เพียงนำถ้อยร้อยเรียงเสียงส่งรับ

คล้ายคล้ายกับนักกลอนอ่อนสนาม

มุ่งเสนอความคิดเห็นประเด็นงาม

พยายามไม่ให้ลบกระทบใคร

ที่ไม่เขียนวิชาการงานสร้างสรรค์

เพราะเลยวันติดตามความรู้ใหม่

ซึ่งทุกศาสตร์ก้าวหน้าพัฒนาไป

จึงตั้งใจเขียนเช่นนี้ดีแล้วครับ

มอง

 

เมื่อตาดู หูสดับ ใจรับทราบ

จากทุกภาพ มีนิยาม สื่อความหมาย

มีเรื่องราว ให้กล่าวถึง ซึ่งมากมาย

และหลากหลาย แง่มุม ครอบคลุมความ

ที่มองเห็น จึงมิใช่ เพียงได้เห็น

มีประเด็น เนื้อในนำ ตอบคำถาม

ทั้งตื้นลึก ทุกเรื่องมี ด้อยดีงาม

มองเห็นตาม ความเป็นจริง ของสิ่งนั้น

คนเรามีที่มาที่ไปไม่เหมือนกัน

 

เมื่อต่างมา และมาต่าง กันอย่างนี้

ก็ย่อมมี ต่างกิจกรรม ดำรงอยู่

จึงย่อมต่าง สร้างสรรค์ อันฟุบฟู

เพราะเป็นผู้ เลือกสร้าง หนทางตน

อาจจะดู เหมือนคล้าย ละม้ายบ้าง

แต่แตกต่าง ห่างกัน ขั้นเหตุผล

เพราะสไตล์ “เป็นอยู่มี” ที่ต่างคน

ต่างอยู่บน วิถีชีวิต คิดต่างกัน

เมื่อต่างคน ต่างมา-ไป ซึ่งไม่เหมือน

ก็ย่อมเคลื่อน ทางชีวิต แปลกผิดผัน

ต่างจุดปลาย เบื้องหน้า เกินฝ่าฟัน

ย่อมต่างวัน ต่างการจบ ณ ภพนี้

ชิม

 

กับแก้วไวน์ในมือถือมาทัก

คือกับดักมาล่อต่อได้ไหม

เพียงนิดหน่อยมิเห็นจะเป็นไร

จิบชิมไปก็เริ่มอุ่นใจสุนทรีย์

 

เมื่อเลือดลมไหลคล่องจะลองอีก

แต่ก็หลีกไม่ตามความอยากนี่

เพียงหนึ่งดริ๊งค์จริงจริงก็ดื่มพอดี

แค่เปลี่ยนสีหน้าฉ่ำก่ำแกมแดง

กังหันลม - กังหันใจ

 ยะเยือกเย็นยามลมพรมพัดผ่าน

เย็นสะท้านสะท้อนรับกับกังหัน

ช่างหมุนวนแม้พ้นผ่านไปนานวัน

ถึงกระนั้นยังหมุนดีอยู่ที่เดิม

กังหันใจในมนุษย์สุดจะหมุน

ทั้งละมุนและรุนแรงแฝงสิ่งเสริม

เปลี่ยนไปมาตามอารมณ์ขย่มเติม

เปลี่ยนจากเริ่มสู่ปลายหมุนหลายทาง