วันพฤหัสบดีที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2567

โดนแย่ง

 


ยังอยู่ดีมีสุขทุกข์นิดนิด

อุณหภูมิพิษร้อนแรงมาแย่งสุข

ทั้งลมแดดแผดเผารุมเร้ารุก

ไม่สนุกทั้งใจกายร้อนร้ายแรง


รู้ว่าเป็นธรรมชาติไม่อาจฝืน

ที่หยิบยื่นแรงร้อนไม่ซ่อนแฝง

ไม่สงสารลูกนกกาตาแดงแดง

ก็อย่าแกล้งหนุ่มน้อยให้พลอยเกรียม

วันจันทร์ที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2567

หายใจทิ้งบ้าง




 ยืดเวลาเพื่อหายใจทิ้งไปบ้าง

ปล่อยละวางบางสิ่งเพื่อนิ่งเฉย

หลายสิ่งที่น่าจะควรละเลย

ที่คุ้นเคยก็ควรห่างแรมร้างกัน


หยุดปล่อยใจไม่เก็บความเจ็บช้ำ

รู้หลาบจำสรรพสิ่งจริงหรือฝัน

ลดเรื่องราวที่กร้าวกร้านมานานวัน

เพื่อฝ่าฟันพ้นเรื่องร้ายรายรอบตัว


ได้มองเหมาะเฉพาะสิ่งเป็นจริงแท้

ตัดตัวแปรมากมายหลากหลายขั้ว

ที่กลับกลอกหลอกคนเราให้เมามัว

เนื้อในชั่วสร้างภาพนอกดูออกดี


หายใจทิ้งไปบ้างบางจังหวะ

อยู่สมถะแต่รู้ทัน โน่น นั่น นี่

อยู่เงียบเงียบแต่พลังนั้นยังมี

รู้บ่งชี้ดีงามด้อยถ่อยเถื่อนทราม