บานเพิ่อโรย

 

บานเพื่อโรย

ถึงเล็กเล็ก ก็งดงาม ตามประสา

สวยสง่า ชูชันช่อ อย่างบริสุทธิ์

บานเพื่อโรย ขึ้นเพื่อลง ทรงเพื่อทรุด

ดีทั้งจุด เริ่มและจบ สบสวยงาม

กล้วยไม้เล็ก นี้หรือ คือเข็มขาว

สื่อเรื่องราว ตอกย้ำ บางคำถาม

ผลิดอกมา แล้วคงอยู่ เพียงครู่ยาม

โรยไปตาม วันเวลา ไม่ช้านาน

สวยมากน้อย ด้อยหรือใหญ่ ก็ไม่แกร่ง

เพราะเกินแรง  ฝืนพลัง ของสังขาร

ย่อมโทรมทรุด เกินหยุดห้าม ไปตามกาล

คงก้าวผ่าน  อดีตเยี่ยง เพียงเคยเป็น

อยู่กับปัจจุบัน

อดีตที่ไม่ควรจำทำลืมบ้าง

แล้วอยู่อย่างปัจจุบันที่หรรษา

เพราะที่ผ่านนั้นหรือคือธรรมดา

ทั้งเข้ามาและจากไปไม่ยั่งยืน

ยึดตามหลักโลกธรรมนำมาใช้

ทุกสิ่งย่อมเปลี่ยนไปไม่อาจฝืน

อาจตกต่ำย่ำแย่แต่พลิกฟื้น

ราวกลางคืนเป็นกลางวันเช่นนั้นเอง

เมื่ออยู่กับปัจจุบันเลิกหวั่นหวาด

ไม่คิดขยาดแต่กลับกระฉับกระเฉง

เพราะรู้ทันสิ่งสมมุติมนุษย์เกรง

เพียงแค่เคร่งธรรมปัญญานำพาตน