เป็น อยู่ มี แบบธรรมดา

อตฺตาหิ อตฺตโน นาโถ

ไม่ต้องดู ดวงชะตา ส่องราศรี
เป็นอยู่มี แบบธรรมดา สง่าสงบ
ไม่พึ่งดวง แต่พึ่งตน ค้นให้พบ
ทุกอย่างครบ ถ้วนทั่ว ที่ตัวตน

ไม่ต้องกราบ ไหว้วอน ขอพรพระ
เพียงมานะ สร้างทุน บุญกุศล
ก่อกรรมดี หนีบาปชั่ว พัวพันพ้น
เหตุก่อผล ผลย้อนเหตุ ทุกเจตนา

อยู่อย่างคน ธรรมดาที่ มีความสุข
อยู่กับยุค ปัจจุบัน อย่างหรรษา
ไม่ต้องหวัง แค่เด่นดี ที่หน้าตา
ให้คุณค่า อันควรมี ที่ตัวเอง

หนาวแต่ไม่หนาว

หนาวแต่เนื้อ ส่วนใจ ไม่หนาวเหน็บ
ยังอยากเก็บ หนาวเย็น เป็นสิ่งเสริม
เช่นอาภรณ์ ยามร้อนแรง ได้แต่งเติม
ยามฮึกเหิม ใจเร่าร้อน ได้ผ่อนคลาย

ช่วยเก็บใจ ให้หยุดนิ่ง ไม่วิ่งพล่าน
ไม่ทะยาน กระโจนไป ไร้จุดหมาย
เมื่อใจรู้ ไหนร้อนเย็น ไหนเป็นตาย
หนาวก็หาย ร้อนก็ซา ไม่น่ากลัว