ตัวตน ณ วันนี้

 

คือตัวตน วันนี้ ที่เห็นได้

มีการไว้ ให้เห็น เน้นบางส่วน

ให้พอเห็น ว่าเจริญ มาเกินควร

ทุกสิ่งล้วน สร้างสม มานมนาน

ยังไม่แก่ แต่ทว่า อายุมาก

ยังไม่อยาก นับรอบปี ที่พ้นผ่าน

มีสมถะ สุขสงบ ให้พบพาน

พาสังขาร ห่างเหตุ กิเลสภัย.

เอื้อ

 

เห็นรอยยิ้มยินดีที่เธอยิ้ม

ร่องรอยปริ่มเปรมสุขทุกสมัย

บรรเจิดจิตคิดเอื้อเหนือวันวัย

สือปราศรัยด้วยจิตมิตรไมตรี

ถ้าทุกอย่างในวันนี้มีกูลเกื้อ

ช่วยแผ่เผื่อเอื้อสุขกันทุกที่

จะลดร้อนผ่อนร้ายให้เป็นดี

ทุกสิ่งมีพอจะเอื้อเพื่อทุกคน

ป่ายาง (สวนยาง)

 คิดถึง "ป่ายาง"

เมื่อตอนเด็กเล็กอยู่รู้จำได้

กับต้นไม้ชนิดนี้ที่คอยหนุน

จากหลายกรีดมาเป็นดังเช่นทุน

ส่งเสริมคุณอเนกอนันต์ทางปัญญา

ได้เรียนรู้และรู้เรียนสังเวียนชีวิต

รู้ถูกผิดด้อยดีงามตามประสา

จนเติบโตเป็นผู้ใหญ่สู่วัยชรา

ยังจำค่าปัจจัยเอื้อเกื้อกูลตน

ปลีก

จะปลีกตัวปลีกใจปลีกไม่พ้น

ความกังวลห่วงสนิทยังคิดถึง

ยังห่วงหายังอาวรณ์ย้อนคำนึง

กับท่านซึ่งเคยจุนเจือเอื้ออาทร

จึงปลีกตัวแค่สงบเพื่อพบวิเวก

เป็นปัจเจกชนที่ยังมีสังหรณ์

คาดรู้เหตุรู้ปัจจัยในทางจร

ต้องสังวรในทุกเหตุทุกเจตนา