คนเกษียณงาน

กับท่านที่ เกษียณงาน ผ่านร้อนหนาว
ผ่านเรื่องราว มามาก และหลากหลาย
ประหนึ่งเป็น องค์ความรู้ อยู่มากมาย
คงความหมาย เหมาะกับวัย ถ้าไขความ

ดีกว่าแชร์ หรือคัดลอก มาบอกเพื่อน
ต้องให้เหมือน รู้คิดเอง อย่าเกรงขาม
กรองประสบการณ์ ความจริง สิ่งงดงาม
เผยแพร่ยาม จะบอกกล่าว เรื่องราวกัน

เที่ยว

หลงทาง หลงเที่ยว เทียวไป
ปล่อยใจ ปล่อยแก่ แลหา
ได้ยิน ได้มอง ต้องตา
เก็บมา เก็บใน ใจตน

รู้จด รู้จำ นำคิด
เพื่อจิต เพื่อกาย ให้ผล
ไม่ทุกข์ ไม่ร้อน ผ่อนปรน
เยี่ยงคน เยี่ยงผู้ อยู่นาน

แสงจันทร์ แสงใจ

ใต้แสงเดือนแรกแรมที่แจ่มฟ้า
ไม่แจ่มจ้าเหมือนในจิตใจสว่าง
แสงเดือนอาจมัวบ้างบางเส้นทาง
ใจกระจ่างพร่างพราวเห็นยาวไกล

ให้ชีวิตเดินทางอย่างเหมาะสม
ไม่ตกหล่มหลุมพรางเพราะย่างไถล
ต้องให้จิตซึ่งสว่างนำทางไป
ก็จะไม่หลงทิศผิดเส้นทาง

บันทึกเมื่อ วันอังคาร แรม ๑ ค่ำ เดือน ๑๐ ปีจอ

อดีตกับปัจจุบัน

เคยตกน้ำ ตกไฟ ทั้งไหลไหม้
รอดมาได้ ถึงป่านนี้ ดีนักหนา
พบผ่านทุกข์ จนเห็น เป็นธรรมดา
มีได้มา และเสียไป จนใจชิน

จึงทุกวัน หมั่นปรุงจิต ติดธรรมะ
ลดเลิกละ สิ่งควรลด เกือบหมดสิ้น
หมั่นมองสูง แต่ก็คิด อย่างติดดิน
ไม่หลงกลิ่น เสียงรูปรส ลาภยศใด

สบายใจ

ดูสดใส ด้วยแสง ช่วยแต่งแต้ม
หน้าตาดู ยิ้มแย้ม แจ่มสดใส
ยามเมื่อปลื้ม ลืมทุกข์ เป็นสุขใจ
เพราะห่างไกล สิ่งล่อ มาก่อกวน

ทั้งเย็นลม เย็นจิต เพราะคิดบวก
เหินห่างพวก เพื่อนก็ไกล ที่ในสวน
อยู่เงียบเงียบ แต่งดงาม ตามสมควร
ได้ทบทวน เนื้อหา สาระธรรม

ตะลิงปลิง ตลึงเปรี้ยว

ธรรมชาติ สร้างมาให้ ไม่ปรุงแต่ง
ไม่เสแสร้ง ยื่นช่อชู พอดูสวย
ผลิตผลดอก ออกเกลื่อน เหมือนร่ำรวย
งดงามด้วย สดสล้าง อย่างธรรมดา

เมื่อมองดู ด้วยสายตา ไม่น่าเปรี้ยว
เนื้อในเชียว เสียวฟัน อันบอกค่า
เหมือนคนไม่ บอกชั่วดี ที่หน้าตา
ที่บอกว่า เป็นอย่างไร  ก็ในตัว

เงียบๆ เรียบง่าย

เงียบๆ เรียบง่าย

อยู่เงียบเงียบ เรียบง่าย สบายจิต
ไม่ต้องคิด ไขว่คว้า ตามหาฝัน
ไม่ต้องตาม กระแสยุค ทุกสิ่งอัน
เพียงรู้ทัน รู้เท่า อย่างเข้าใจ

กับรูปรส กลิ่นเสียง สิ่งสัมผัส
แม้ไม่ตัด แต่ก็ปลง  เลิกหลงใหล
เพราะทุกสิ่ง ไม่คงที่ มีเปลี่ยนไป
ไม่มีอะไร ที่เที่ยงแท้ และแน่นอน