วันจันทร์ที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

อารมณ์ไหน


 อาจสื่อความพอใจจากใบหน้า

ส่วนหน้าตาสื่ออะไรไม่เฉลย

อาจเป็นภาพอบอุ่นที่คุ้นเคย

หรือภาพเผยอะไรในอารมณ์


จะอิ่มเอียนหรือจักกระอักอ่วน

ราวโดยชวนให้ลองของขมขม

จึงสื่อผ่านทางหน้าตาไม่น่าชม

บ่งบอกปมที่รู้สึกลึกในใจ

วันจันทร์ที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

หาก็ได้ ให้ก็ดี


 

ตราบใดที่ลมหายใจไม่หยุดนิ่ง

ต้องหาสิ่งอันดีงามตามปรารถนา

ไม่ปล่อยตนทอดอาลัยรอวัยชรา

แต่ต้องกล้าหาสิ่งปรุงบำรุงใจ


เพราะเวลาพาวัยไปเรื่อยเรื่อย

จะอยู่เฉื่อยซบเซาหงอยเหงาไฉน

เมื่อชีวิตมีหนทางยาวกว้างไกล

อย่าปล่อยให้หดสั้นกั้นทางตน


ไม่ต้องเลือกสิ่งที่ดีสุดสุด

แค่เลือกจุดที่น่าจักเกิดมรรคผล

ได้เสริมแรงแกร่งกล้าธรรมดาชน

ก้าวผ่านพ้นสิ่งยึดติดความคิดตัว

วันพุธที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

ชิม




 ไม่ชำนาญแต่ก็พอทำได้ 

น้ำผลไม้ขวดกลมผ่านบ่มหมัก

นานนานทีที่นานนานกับการพัก

ก่อนตั้งหลักกับจานอาหารคาว


หน้าตาโรยก็ปรากฏความสดชื่น

เหมือนกับตื่นจากปวงความง่วงหาว

ให้เดินทางก้าวต่อไปได้นานยาว

ร้อยเรื่องราวแห่งวันวัยไปอีกนาน

วันพฤหัสบดีที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

สูง หนาว ?

 


ขึ้นเขาสูงเพื่อไปกอดไอหนาว

หวังเก็บดาวมาร้อยเป็นสร้อยสาย

เจอแต่เกล็ดหิมะพะพร่างพราย

กับลมร่ายเพลงหวานผ่านหัวใจ


ปล่อยตาให้กลืนกลมอารมณ์สุข

หลบซ่อนทุกข์มิให้เห็นเป็นไฉน

นั่งรับลมห่มแดดหนาวผะผ่าวไป

มิหวั่นไหวหนาวหรืออุ่นกระตุ้นตน


ไม่ปล่อยว่างเพราะมีที่ยึดเหนี่ยว

ยังโฉบเฉี่ยวสุขสงบประสบผล

รู้จักแบกรู้จักวางอย่างอดทน

ปล่อยกมลสุขสบายเช่นกายเป็น