วันเสาร์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2568

ไปจอร์เจีย(๑๒_๒) จบแค่นี้พอ


ไปจอร์เจีย

๙-๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๘


 มีบางภาพ ถ้าไม่ โชว์ไม่ได้

หากเก็บไว้ แล้วไม่จำ ทำสับสน

จึงเลือกมา ส่งท้าย หายกังวล

เพราะเขียนด้น ถึงจุด หน้าสุดท้าย


สองภาพแรก พอรู้เห็น ว่าเป็นคู่

ที่เป็นอยู่ คู่ครอง น้องพี่หมาย

กับภาพที่  มีคนหนุ่ม กรุ้มกริ่มกราย

ที่ระบาย คำกรอง ไม่ต้องเกลา


ขอบคุณเพื่อน ร่วมทาง เป็นอย่างมาก

ร่วมลำบาก ร่วมสนุก ทิ้งทุกข์เศร้า

ได้ร่วมรู้ ได้ดูเห็น เราเป็นเรา

แก่ก็เก๋า สบายสบาย คลายกังวล


ขออำลา แบบห้วนห้วน เพราะควรจบ

ด้วยเคารพ คนอ่านที่ มีเหตุผล

เพราะเขียนตาม ความรู้สึก นึกคิดปน

ลาทุกคน ณ ตอนนี้ สวัสดีครับ

ไปจอร์เจีย(๑๒_๑)


ไปจอร์เจีย

๙-๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๘


 คณะเรา เดินทาง อย่างวัยรุ่น

ทั้งอบอุ่น เที่ยวด้วยกัน ฉันน้องพี่

ต่างเป็นรุ่น สูงวัย อัธยาศัยดี

ประสบการณ์  ผ่านวิถี ชีวิตเยอะ


ส่วนหนึ่งเคย ร่วมงาน การศึกษา

หลอมปัญญา ร่วมกัน ว่านั้นเถอะ

จึงไม่มี ใครทำเมิน หรือเขินเคอะ

ได้เจอเจอะ กันก็มี แต่ดีใจ


ได้ถ่ายภาพ ร่วมกัน ทุกบรรยากาศ

แต่ไม่อาจ นำแสดง แห่งนี้ไหว

เพียงประกอบ คำกลอน บางตอนไว้

ซี่งคงไม่ ครบทุกคน  อย่าบ่นกัน


มีใครสวย ใครหล่อ ก็พอรู้

ที่เป็นคู่ สวยหล่อไป ไม่ไหวหวั่น

แต่ยังมี เรื่องหนึ่ง ซึ่งสำคัญ

ที่ร่วมปัน วัยเฉลี่ยให้ กับหลายคน

ไปจอร์เจีย(๑๑)

 


ไปจอร์เจีย

๙-๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๘


เพราะไม่ได้ ตั้งใจ ในรายเอียด

ไม่รังเกียจ อาหารเขา เช้าเที่ยงค่ำ

ละเลยลืม ชื่อทั้งหมด ไม่จดจำ

เพราะไม่นำ มาหมาย เขียนรายงาน


เพียงจำมา บันทึกกลอน ตอนว่างว่าง

สอดแทรกบาง อารมณ์ ปมสื่อสาร

จะดีด้อย ก็ร้อยคำ อย่างสำราญ

ไม่หักหาญ น้ำใจ ของใครเลย


ไปต่างเมือง กินให้เป็น เหมือนเช่นเขา

ลองกินเอา ทุกอย่าง ไม่ว่างเฉย

จะมากน้อย ด้อยดีฉ่ำ ทำคุ้นเคย

พวกเราเหวย กินอยู่ง่าย สบายนัก


ภาพตัวอย่าง เอามาไว้ เพื่อให้เห็น

ทุกอย่างเป็น อาหาร โภชนาการหลัก

ถ้ามองด้าน คุณค่า ก็น่ารัก

เพราะเน้นผัก และแป้ง เสริมแรงดี

ไปจอร์เจีย(๑๐)


ไปจอร์เจีย

๙-๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๘


 ไปชมสวน และสะพาน สันติภาพ

ให้ซึมซาบ ดีต่อใจ แล้วไปต่อ

โดยสาร เคเบิ้ลคาร์ เวลารอ

ตามคิวจ่อ ตามจังหวะ คณะเรา


ผ่านไปชม อนุสาวรีย์ ที่เลื่องชื่อ

นั่นก็คือ แม่จอร์เจีย เรี่ยเนินเขา

แล้วเดินทาง ผ่านร้านค้า ราคาเบา

พอจ่ายเข้า ราคามัก หนักเอาการ


โรงอาบน้ำ ผ่านไป ไม่ได้อาบ

ได้รับทราบ ถึงเวลา ของอาหาร

สนามบิน ก็ต้องไป ไม่ช้านาน

จะกลับบ้าน เมืองไทย โดยไม่ช้า


ที่บันทึก ยังไม่ครบ ไม่จบสิ้น

มีเรื่องกิน  และที่เนื่อง เรื่องภาษา

ไม่เอื้อให้ ร้อยคำ เร็วธรรมดา

รอเวลา เทียบคำไทย ให้ตรงคำ

ไปจอร์เจีย(๙)

 


ไปจอร์เจีย

๙-๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๘


เป็นไทยเทา ที่เสื้อใส่ แต่ใจพิสุทธิ์

เป็นมนุษย์ ผู้มีรัก สมัครสมาน

จะหลีกเลี่ยง ทุกเหตุ เภทภัยพาล

คนกันดาร ที่หัวใจ จะไม่คบ


เดินทางไป เมืองไวน์ ผลไม้หมัก

เขาเก็บกัก กับถังบ่ม แรงลมสงบ

สอนวิธี ดื่มไวน์ ให้ครันครบ

พอสอนจบ ให้ลองชิม อิ่มอกใจ


มาถึงแหล่ง ของดี อีกที่หนึ่ง

หลายคนจึง ซื้อมา แค่พาไหว

ตนเองงด เติมเชื้อ เหนือเปลวไฟ

กลัวโชนไม่ ยอมดับ กลับที่เดิม


เติมเครื่องดื่ม เมรัย แล้วใจสู้

ปลุกใจผู้ อ่อนไหว ให้ฮึกเหิม

ประมาทใน ชีวิต จิตเคลิบเคลิ้ม

แต่อาจเติม ใส่กายผู้ รู้จักพอ

ไปจอร์เจีย(๘)


 ไปจอร์เจีย

๙-๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๘



สวนสนุก บนยอดเขา เราก็สนุก

ได้ปลอบปลุก จิตใจ สดใสสว่าง

ของแก้หิว ดูเหมือนว่า มารางราง

เขาจัดวาง ที่เหมาะเหมาะ จำเพาะเรา


เรื่องอาหาร ค่อยว่ากัน สักบันทึก

ตอนนี้นึก ใครกินไร ตามใจเขา

โดยตนเอง ชอบลอง ของเบาเบา

แต่ลองเอา ทุกอย่างไป เพราะไม่เคย


เป็นธรรมดา เมื่อมีเข้า ต้องเอาออก

หาป้ายบอก แมนแมน แดนไหนเหวย

เห็นป้ายหมวก ผู้ชายมี เดินรี่เลย

ทำเป็นเชย ต่างถิ่นที่ จั๊กจี้ใจ


เสร็จแล้วชม พื้นที่ ทัศนียภาพ

ไม่ลืมดาบ แปลภาษา มาสื่อใหม่

ไม่ต้องพูด แลกอ่านกัน เป็นฉันใด

แต่ก็ได้ สื่อความ ตามต้องการ

ไปจอร์เจีย(๗)


 ไปจอร์เจีย

๙-๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๘



มาเยี่ยมบ้าน สตาลิน ถึงถิ่นที่

ก็ย่อมมี สิ่งสำแดง ในแห่งหน

ประว้ติศาสตร์ ที่เชื่อ ว่าเหนือคน

ของปวงชน รัสเซียใน สมัยโน้น


ทุกมิติ ของการเมือง เรื่องอำนาจ

ฝ่ายใดพลาด ไม่แกร่งพอ ก็ถูกโค่น

ผู้ชนะ ครองเมืองหมาย คล้ายกับโจร

ปล้นเมืองโหน อำนาจ เด็ดขาดนัก


นั่นเป็นประ- วัติศาสตร์ ของชาติอื่น

ระวังผืน แผ่นดินตัว น่ากลัวหนัก

ประชาธิไตย ในนาม ไว้ถามทัก

เป็นกับดัก หรือหลุมพราง เพื่ออ้างกัน


จุดประเด็น เป็นแนวทาง สร้างกระแส

แล้วเผยแพร่ เปลี่ยนจริต คนคิดฝัน

จริงกับปลอม แท้กับเทียม มีเหลี่ยมฟัน

ต้องตามทัน ทุกเหลี่ยมคิด แล้วปิดทาง

ไปจอร์เจีย(๖)


ไปจอร์เจีย

๙-๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๘



 เป็นเพียงคน ธรรมดา หิวหาแสง

ใส่เสื้อแดง แต่งตนเน้น ทำเป็นหล่อ

เพื่อถ่ายภาพ อาบอุ่นไอ เผื่อใครรอ

ได้ถักทอ สานฝัน บรรเจิดใจ


สถานที่ ท่องเที่ยว เหลียวหน้าหลัง

ชื่อก็ยัง อ่านยากย้ำ จำมิไหว

มีโบสถ์เก่า เป็นตำนาน เล่าขานไป

เป็นการไข ประวัติ พัฒนาการ


ทั้งทั้งที่ โบสถ์ไทย ไม่ค่อยเข้า

หลบเรื่องราว พระธรรม นำสืบสาน

เน้นวัตถุ กว่าเนื้อหา ปัญญาญาณ

เน้นเชี่ยวชาญ พิธีกรรม กว่าธรรมแท้


ภายนอกมี ที่สบาย อีกหลายเรื่อง

ทางโค้งเนื่อง ลดทางชัน ไม่นั้นแย่

ภาพภูเขา หิมะครอง น่ามองแล

ใจยอมแพ้ สิ่งสวยงาม ทุกยามยล

ไปจอร์เจีย(๕)

ไปจอร์เจีย

๙-๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๘

 

เรื่องภาษา นั้นค่อน ข้างอ่อนมาก

แต่ไม่ยาก เพราะจริต ไม่คิดหวั่น

ใช้แอบแปล สนทนา ไม่ช้าพลัน

ได้สิ่งอัน ประสงค์ ตรงรายการ


ไปจอร์เจีย มีไวน์ ให้ลิ้มรส

จึงได้ลด ข้อเมรัย ทำใจหาญ

ลองดมดม พอคุ้นกลิ่น ได้ชินนาน

แล้วเริ่มการ จิบดื่ม เกือบลืมตัว


น้ำองุ่น ที่ผ่าน การหมักบ่ม

ทั้งกล่อมกลม และละมุน อุ่นไปทั่ว

จากอ่อนแรง เริ่มสดใส ใจเต้นรัว

ไม่รู้กลัว หรือกล้า แต่หน้าแดง


เป็นเพียงการ ชิมไวน์ ในต่างถิ่น

การดื่มกิน  บางเบาได้ ไร้สิ่งแฝง

แต่กลัวใจ จะมัวเมา เอาสิ่งแพง

แต่คงแท้ง พกปัจจัย ไม่มากพอ

ไปจอร์เจีย(๔)

 


ไปจอร์เจีย

๙-๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๘


กายภายนอก ปรากฏ ดูสดใส

เพราะอาจมอง ภายใน ไม่ถ้วนถี่

แม้นเดินทาง ต่างเวลา มาหลายที

ก็เกิดมี เหน็ดเหนื่อย ปวดเมื่อยกาย


เพียงสังขาร กร้านวัย ไม่น่าแก่

ที่มักแพ้ อะไรเรื่อย ทำเหนื่อยหน่าย

นั่งนานนาน ผ่านเวลา ใช่ว่าสบาย

บังเกิดหลาย อาการฟ้อง ตัวของตน


ทั้งฟ้าดิน ต่างถิ่นที่ มีแตกต่าง

อากาศจาง บางเบาไป ในบางหน

ต้องหายใจ ช้า ลึก บ้าง อย่างกังวล

ต้องอดทน  เพิ่มพลังใจ ไม่สำออย


ครองสติ ด้วยแรงใจ เพื่อไปต่อ

ถึงกายท้อ แต่ดวงจิต ไม่คิดถอย

ตั้งใจมา ท่องเที่ยวกัน ตามวันคอย

ค่อยเก็บรอย การเดินทาง เป็นรางวัล

ไปจอร์เจีย (๓)

 


ไปจอร์เจีย

๙-๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๘


เหมือนห่างใจ ไกลตา เพราะฟ้ากั้น

ด้วยคืนวัน ต่างเวลา พาห่างเหิน

ต่างลมฟ้า อากาศ เหมือนขาดเกิน

ไม่หมางเมิน แต่เหมือนไม่ สนใจทัก


มีเหน็ดเหนื่อย เหน็บหนาว ใต้ราวฟ้า

เอาแรงฝ่า สิ่งประดัง เพื่อตั้งหลัก

ด้วยมาดมั่น อันงดงาม เหนือความรัก

ถึงแม้นจัก เย็นยะเยือก ก็เลือกทน


นานนานได้ เดินทาง ไปต่างถิ่น

สัมผัสกลิ่น แปลกบ้าง ในบางหน

วิถีทาง ต่างครรลอง ของผู้คน

ได้ไปปน ให้คนแปลก แขกคนไทย


ทุกสิ่งเป็น ประสบการณ์ ผ่านท่องเที่ยว

มีแรงเรี่ยว ก็ให้เพลิน เดินทางไหว

มีเรี่ยวแรง แกร่งพลัง กำลังใจ

ก็เที่ยวไป พบเรื่องหลาก มากมายมี

ไปจอร์เจีย (๒)

ไปจอร์เจีย

๙-๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๘


 วันเวลา ที่นัดหมาย ได้มาถึง

ยังคำนึง ห่วงคน อยู่หนหลัง

ถึงรู้ความ ”เป็น อยู่ มี” ไม่จีรัง

ก็ระวัง หัวใจ ในบางคราว


ได้เวลา ขึ้นโดยสาร ยานอากาศ

ใจผงาด พร้อมกล้า ฝ่าลมหนาว

จากสุวรรณภูมิ เหินฟ้า เวลายาว

ต้องนั่งหาว นั่งหลับ นั่งปรับตัว


สายการบิน นำผ่าน น่านฟ้ากว้าง

บนเส้นทาง ที่เมฆหมอก ออกสลัว

ท่ามกลางความ สว่างสลับ กับมัวมัว

เกือบลืมตัว ว่าว่ายฟ้า ไปหาใคร


ทั้งตื่นตื่น หลับหลับ เคลิ้มกับฝัน

ดวงตะวัน นำเวลา มาด้วยไหม

เดินทางตาม ร่องฟ้า มาแสนไกล

อยากเจอใจ ใครสักคน ที่บนฟ้า


ใช้เวลา หลายชั่วโมง โยงเรื่องคิด

ตามแต่จิต จะซุกซน บนเวหา

กว่าเครื่องลง สู่สนาม ตามเวลา

ชื่นชีวา ปล่อยให้จิต คิดเพลินเพลิน

ไปจอร์เจีย (๑)


 ไปจอร์เจีย

๙-๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๘


 นิราศร้าง แรมไกล อาลัยสมร

ไม่อาจห้าม ความคิด จิตนิวรณ์

เต็มใจจร จากไกล โดยไม่ลา


เพราะจากไป ก็มิใช่ จะไม่กลับ

ไม่ต้องนับ วันไป ให้ห่วงหา

ถึงห่างไกล แต่มิไกล เกินไปมา

เพียงไกลตา ไกลตัว กันชั่วคราว


ก่อนจะแก่ เกินวัย ควรไปเที่ยว

ร่วมทีมเดียว กับกลุ่ม รุ่นหนุ่มสาว

หนุ่มสูงวัย ใจซุกซน กลเม็ดพราว

เก็บเรื่องราว หลากหลาย ให้ชีวิต


อยากจะพา คนงาม ตามมาด้วย

จะได้ช่วย ปลอบปลง กันหลงผิด

เกรงเจอสาว งามตา เจือยาพิษ

เผลอแอบคิด สนิทกาย หมายเชยชม


เมื่อเตรียมตัว เดินทาง อย่างง่ายง่าย

เพราะมุ่งหมาย แชะชมชิม ให้อิ่มสม

เพื่อสบาย กายใจสุข ทุกอารมณ์

ไปอาบลม ต่างถิ่นที่ คงดีกระมัง





วันพุธที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2568

แก่ แต่ไม่ปล่อย


 เก็บความแก่ ของเรา เอาไว้ปล่อย

เก็บดีด้อย เคยผจญ เมื่อหนหลัง

เก็บความรัก มาปักใจ เผื่อใครชัง

เก็บความหวัง ไว้อ้างอิง ฝันทิ้งทวน


จะได้ปรับ เปลี่ยนวิถี ที่ควรปรับ

เพื่อต้อนรับ กับวัยวัน แปรผันผวน

ถึงเครื่องเก่า น่าเคือง ตรงเครื่องรวน

แต่ก็ควร รู้ประคอง ครรลองตน


ไม่ปล่อยให้ วันเวลา คร่าสิ่งสุข

แต่ละยุค อยู่ให้เป็น รู้เห็นผล

ครองความดี ที่ไม่ให้ ชั่วร้ายปน

สมเป็นคน ธรรมดา สง่างาม