ไปจอร์เจีย
๙-๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๘
เรื่องภาษา นั้นค่อน ข้างอ่อนมาก
แต่ไม่ยาก เพราะจริต ไม่คิดหวั่น
ใช้แอบแปล สนทนา ไม่ช้าพลัน
ได้สิ่งอัน ประสงค์ ตรงรายการ
ไปจอร์เจีย มีไวน์ ให้ลิ้มรส
จึงได้ลด ข้อเมรัย ทำใจหาญ
ลองดมดม พอคุ้นกลิ่น ได้ชินนาน
แล้วเริ่มการ จิบดื่ม เกือบลืมตัว
น้ำองุ่น ที่ผ่าน การหมักบ่ม
ทั้งกล่อมกลม และละมุน อุ่นไปทั่ว
จากอ่อนแรง เริ่มสดใส ใจเต้นรัว
ไม่รู้กลัว หรือกล้า แต่หน้าแดง
เป็นเพียงการ ชิมไวน์ ในต่างถิ่น
การดื่มกิน บางเบาได้ ไร้สิ่งแฝง
แต่กลัวใจ จะมัวเมา เอาสิ่งแพง
แต่คงแท้ง พกปัจจัย ไม่มากพอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น