ไปจอร์เจีย
๙-๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๘
วันเวลา ที่นัดหมาย ได้มาถึง
ยังคำนึง ห่วงคน อยู่หนหลัง
ถึงรู้ความ ”เป็น อยู่ มี” ไม่จีรัง
ก็ระวัง หัวใจ ในบางคราว
ได้เวลา ขึ้นโดยสาร ยานอากาศ
ใจผงาด พร้อมกล้า ฝ่าลมหนาว
จากสุวรรณภูมิ เหินฟ้า เวลายาว
ต้องนั่งหาว นั่งหลับ นั่งปรับตัว
สายการบิน นำผ่าน น่านฟ้ากว้าง
บนเส้นทาง ที่เมฆหมอก ออกสลัว
ท่ามกลางความ สว่างสลับ กับมัวมัว
เกือบลืมตัว ว่าว่ายฟ้า ไปหาใคร
ทั้งตื่นตื่น หลับหลับ เคลิ้มกับฝัน
ดวงตะวัน นำเวลา มาด้วยไหม
เดินทางตาม ร่องฟ้า มาแสนไกล
อยากเจอใจ ใครสักคน ที่บนฟ้า
ใช้เวลา หลายชั่วโมง โยงเรื่องคิด
ตามแต่จิต จะซุกซน บนเวหา
กว่าเครื่องลง สู่สนาม ตามเวลา
ชื่นชีวา ปล่อยให้จิต คิดเพลินเพลิน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น