วันเสาร์ที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2568

หลัก 79 - 80

 



บันทึกส่วนตัว


หลัก ๗๙ - ๘๐


เมื่อกำลัง ยังแกร่งกล้า เดินหน้าไหว

ก็ก้าวไป ปีละหลัก ตระหนักหมาย

พาสังขาร ผ่านเวลา ผาสุกสบาย

ยังไม่หน่าย ทุกเป็นอยู่ แม้รู้พอ


นับวันวัย เบ็ดเสร็จ เจ็ดสิบเก้า

เริ่มย่างเข้า แปดสิบปี ช่วงนี้หนอ

ถึงไม่แกร่ง แต่แรงมี ไม่รีรอ

พร้อมไปต่อ ตามวิถี ของชีวิต


ประคองตน ด้วยปัญญา นำพาสติ 

หมั่นตรองตริ กฎธรรมชาติ กันพลาดผิด

ถอยห่างจาก สรรพสาระ ขยะความคิด

ปรุงกายจิต ให้เหมาะกับ การปรับวัย


หลายอาการ เริ่มอ่อนล้า มากกว่าก่อน 

ล้วนสะท้อน สอดรับ นับล่วงสมัย

เพราะก้าวพบ ความธรรมดา ชราภัย

เหตุปัจจัย ส่งผลผ่าน  กาลเวลา


จะอยู่นาน ถึงปานไหน ก็ไม่รู้

แต่พร้อมอยู่ พร้อมไป ไม่ห่วงหา

ทุกอย่างที่ มีให้เห็น เป็นธรรมดา

เกิดแก่ชรา ทุกรูปนาม บนความจริง

วันเสาร์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2568

ไปจอร์เจีย(๑๒_๒) จบแค่นี้พอ


ไปจอร์เจีย

๙-๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๘


 มีบางภาพ ถ้าไม่ โชว์ไม่ได้

หากเก็บไว้ แล้วไม่จำ ทำสับสน

จึงเลือกมา ส่งท้าย หายกังวล

เพราะเขียนด้น ถึงจุด หน้าสุดท้าย


สองภาพแรก พอรู้เห็น ว่าเป็นคู่

ที่เป็นอยู่ คู่ครอง น้องพี่หมาย

กับภาพที่  มีคนหนุ่ม กรุ้มกริ่มกราย

ที่ระบาย คำกรอง ไม่ต้องเกลา


ขอบคุณเพื่อน ร่วมทาง เป็นอย่างมาก

ร่วมลำบาก ร่วมสนุก ทิ้งทุกข์เศร้า

ได้ร่วมรู้ ได้ดูเห็น เราเป็นเรา

แก่ก็เก๋า สบายสบาย คลายกังวล


ขออำลา แบบห้วนห้วน เพราะควรจบ

ด้วยเคารพ คนอ่านที่ มีเหตุผล

เพราะเขียนตาม ความรู้สึก นึกคิดปน

ลาทุกคน ณ ตอนนี้ สวัสดีครับ