เป็นบล็อกสำหรับบันทึกและเผยแพร่บทร้อยกรอง และการนำเสนอสาระต่างๆที่ไม่ซีเรียสในเชิงวิชาการ เพื่อให้เป็นบล็อกอารมณ์ดี
ได้เดินทาง อีกกี่ครั้ง ยังไม่รู้
ไปเที่ยวดู เช่นอย่างนี้ อีกกี่หน
แรงกายใจ ทนอย่างนี้ อีกกี่ทน
รู้ตัวตน เช่นอย่างนี้ อีกกี่นาน
ธรรมชาติ พาวัย ไปเรื่อยเรื่อย
แรงเริ่มเฉื่อย ถอยพลัง แห่งสังขาร
มีทั้งตึง และหย่อน ค่อนจะยาน
ส่อภูมิต้าน ทานถอย ค่อยอ่อนแรง
ใจอยากเที่ยว เทียวไป ในหลายที่
ปัจจัยมี กายใจเติม เพิ่มพลังแฝง
ทำตัวตน ให้ยืนหยัด ทะมัดทะแมง
ให้กล้าแกร่ง เต็มหัวใจ..ก่อนวัยชรา
ยังพอใจ เดินทาง ไปข้างหน้า
ตราบเวลา ที่เหลือ ยังเกื้อหนุน
ให้ปัญญา สติธรรม นำเป็นทุน
เพื่อก่อบุญ บังอบาย ทุกรายทาง
เพียงมองเห็น สรรพสิ่ง เป็นจริงแท้
ทุกตัวแปร ทุกปัจจัย ไม่กั้นขวาง
ลดส่วนด้อย ถอยเขลา ให้เบาบาง
สงบสว่าง ในสิ่งเสริม เพิ่มปัญญา
คงเดินทาง ตามวัย ไปเรื่อยเรื่อย
ยังไม่เหนื่อย ไม่ท้อ ส่อปัญหา
เมื่อสมอง และความจำ ยังธรรมดา
ก็สร้างค่า ปัญญาคม ให้สมวัย
เป็นอยู่อย่าง สงบเงียบ และเรียบง่าย
ครองใจกาย ให้ดีงาม ไปตามสมัย
ไม่ออกแรง แสวงหา ล่าปัจจัย
เพียงพ้นภัย จากนักล่า โทรมากวน
ใช้โซเชี่ยล เพื่อสื่อสาร งานควรสื่อ
ได้ฝึกปรือ สมองบ้าง แม้บางส่วน
กับเรียงถ้อย ร้อยคารม พอสมควร
ทุกอย่างล้วน บรรจงสร้าง แต่ทางดี
ถึงไม่ใช่ อาจารย์ครู อยู่บนหิ้ง
อย่าโลนทิ้ง แสร้งผลัก หมิ่นศักดิ์ศรี
ประสบการณ์ ผ่านวัย ไม่น้อยมี
โอกาสดี ค่อยจัดวาง อย่างเหมาะควร
หมายเหตุ : "อย่าโลนทิ้ง" คำ"โลน" เป็นภาษาถิ่นใต้ ไม่อธิบาย ให้ผู้อ่านหาความหมายเองครับ
