ใครนำเมฆมาวางที่ทางผ่าน
ละอ่อนลานลอยปลิวหวิวหวิวหวั่น
จะโรยทางเช่นอย่างนี้สักกี่วัน
เกรงไม่ทันตะวันสายก็หายไป
จะกอบเก็บก็เกินเก็บมาเหน็บจิต
เพียงตาพิศก็เพียงเพ่งเล็งแลไหว
เหมือนพบโอกาสดีล้ำเลิศอำไพ
พบแล้วไม่ต้องคว้า..มาครอบครอง
เป็นบล็อกสำหรับบันทึกและเผยแพร่บทร้อยกรอง และการนำเสนอสาระต่างๆที่ไม่ซีเรียสในเชิงวิชาการ เพื่อให้เป็นบล็อกอารมณ์ดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น