ถ้าหลงใหล ใฝ่นิยม สิ่งสมมุติ
แล้วยื้อยุด ไขว่คว้า มาเสพสม
หลงระเริง ระริกรื่น เฝ้าชื่นชม
มุ่งเติมถม สนองอยาก จนมากล้น
ที่หาได้ ก็ไม่ เหมือนใจอยาก
แม้มีมาก ก็เหมือนดัง ยังขัดสน
เหมือนไม่พอ อยู่กิน จึงดิ้นรน
มีท่วมท้น เท่าไร ไม่เคยพอ
เป็นบล็อกสำหรับบันทึกและเผยแพร่บทร้อยกรอง และการนำเสนอสาระต่างๆที่ไม่ซีเรียสในเชิงวิชาการ เพื่อให้เป็นบล็อกอารมณ์ดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น