วันจันทร์ที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2566

มอง

 


ถึงสองตาเพ่งมองสองตาเห็น

ทุกสิ่งเป็นเช่นไรเห็นไม่หมด

ในบางสิ่งบางวิถีมีเคี้ยวคด

บ้างปรากฏให้เห็นไม่เป็นจริง


เห็นแต่งามตามไม่ทันเขาปั้นแต่ง

ให้สำแดงเป็นอยู่มีดีทุกสิ่ง

ปรับคำรามให้เสนาะฟังเพราะพริ้ง

กลับกลอกกลิ้งมิให้ใครไล่ทัน


จึงตาหูต้องรู้เห็นไม่เน้นกระแส

รู้เนื้อแท้แห่งความจริงไม่อิงฝัน

ใช้ปัญญาสติพินิจคิดหลายชั้น

เห็นสิ่งนั้นโดยตริตรองอย่างถ่องแท้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น